Προάγγελος μεγάλων θεσμικών αλλαγών o σταυρός προτίμησης στις Ευρωεκλογές                           

                                                                           Προάγγελος μεγάλων θεσμικών αλλαγών, θεωρείται η κίνηση της κυβέρνησης να εφαρμόσει τον σταυρό προτίμησης κι όχι τη λίστα στις προσεχείς ευρωεκλογές. Όπως όλα δείχνουν ο Αντώνης Σαμαράς προχωρά σε ένα σχέδιο που από καιρό είχε στο μυαλό του και που, άλλωστε, ζητά και η ελληνική κοινωνία.

Η σχετική ρύθμιση για αλλαγή του εκλογικού νόμου αναμένεται να κατατεθεί σύντομα στη Βουλή από τον υπουργό Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αποφασίστηκε επίσης να διπλασιαστεί ο αριθμός των υποψήφιων ευρωβουλευτών σε κάθε ψηφοδέλτιο, να ανέρχονται δηλαδή σε 42. Ακόμη δεν έχει συμφωνηθεί ο αριθμός των σταυρών που θα μπορεί να βάζει ο ψηφοφόρος στο ψηφοδέλτιο.

Η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και κυρίως η ελαχιστοποίηση των εξαρτήσεων των πολιτικών από κάθε λογής συμφέροντα αποτελεί εδώ και χρόνια λαϊκή απαίτηση. Οι Ευρωεκλογές μπορούν να αποτελέσουν το πρόκριμα για όσα μπορούν να γίνουν το επόμενο χρονικό διάστημα και κυρίως με την αναθεώρηση του Συντάγματος που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.
Σαν μια πρώτη κίνηση θα ανανεωθεί το προσωπικό που στέλνει η Ελλάδα στις Βρυξέλλες. Κάθε ευρωβουλευτής θα κρίνεται από το λαό και δεν θα πηγαίνει κάθε καρυδιάς καρύδι να παίρνει 9.000 ευρώ το μήνα και να μην εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας τους.
Θα μας… λείψουν τύποι σαν τον Κρίτωνα Αρσένη, αλλά τι να κάνουμε θα το αντέξουμε. Τουλάχιστον πάμε σε μια αμεσοδημοκρατία όπου την ευθύνη έχει ο κόσμος για το ποιος θα γίνει ευρωβουλευτής. Και για να λέμε και μερικές αλήθειες, το τολμά ο… δεξιός Σαμαράς με τον Βενιζέλο κι όχι ο Γ. Παπανδρέου που μας είχε φλομώσει στην πολύ δημοκρατία και δεν έκανε καμιά απολύτως θεσμική αλλαγή.
Με μπούσουλα τις αλλαγές στις ευρωεκλογές ανοίγει ο δρόμος για την ανατροπή που περιλαμβάνει μια σειρά από θέματα τα οποία θα πέσουν στο τραπέζι τους επόμενους μήνες.
Για παράδειγμα η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200, μια κίνηση που ασφαλώς χρειάζεται μελέτη σχετικά με την εκπροσώπηση όλης της χώρας στη Βουλή. Όμως, Εφόσον έχει προχωρήσει ο Καλλικράτης κι εφόσον έχει «μαζευτεί» το μαγαζί, πρέπει να προχωρήσει η ανατροπή στον εκλογικό χάρτη, ακόμη και με μονοεδρικές σε όλες τις περιφέρειες, με σπάσιμο των τεράστιων εκλογικών περιφερειών που ο κόσμος δεν ξέρει ποιον ψηφίζει και γιατί. Με τον τρόπο αυτό θα μειωθεί το κόστος της… Δημοκρατίας, θα μειωθεί σημαντικά το «μαύρο» χρήμα αλλά και ο προϋπολογισμός των κομμάτων. Θα μειωθεί κατά πολύ ο αριθμός των επιστημονικών συνεργατών, των κομματόσκυλων που δουλεύουν στα γραφεία βουλευτών, αλλά και το προσωπικό της Βουλής που ανέρχεται σε περίπου 2.000 άτομα.
Και θα ανοίξει ο δρόμος για να φύγει η «βρομιά» από το πολιτικό σύστημα.
Μια δεύτερη μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση θα είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό. Ο κόσμος θα αποφασίζει ποιον θέλει για ανώτατο πολιτικό άρχοντα αλλά και θα του δώσει τη δύναμη να έχει παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα και να μην είναι ένας «καλός, ηλικιωμένος κυριούλης» που κάνει ταξιδάκια και δεξιώσεις. Πρόκειται για πράγματι μια μεγάλη ανατροπή η οποία δεν αλλάζει την ισχύ της Βουλής και της κυβέρνησης αλλά που δίνει και περισσότερες εξουσίες στον Πρόεδρο.
Φυσικά μεγάλη ανατροπή είναι η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και η άρση επιτέλους της ασυλίας των βουλευτών, ακόμη και για σοβαρά αδικήματα. Πρέπει να σπάσει το απόστημα της συντεχνιακής νοοτροπίας που οι βουλευτές αθωώνουν τους «κολλητούς» συναδέλφους τους την ώρα που ο απλός κόσμος δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο στους εκπροσώπους τους στη Βουλή.
Υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει ο Σαμαράς ή όποιος άλλος επιτέλους τολμήσει να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Και όποιος τολμήσει θα έχει την ευγνωμοσύνη του ελληνικού λαού που ζητά να αλλάξουν επιτέλους οι δομές μιας γηρασμένης Δημοκρατίας.

Από το Antinews