ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ                           

 

 

Το άσπρο – μαύρο επιχειρούν να κάνουν οι αποτυχημένοι διοικούντες το Μέγαρο Μουσικής οι οποίοι αντί να παραιτηθούν προκαλούν κι από πάνω.

Βρίσκοντας φιλόξενο βήμα στο Mega (που αλλού;) ο Ι. Μάνος, πρόεδρος του χρεοκοπημένου Μεγάρου μας ανακοίνωσε ότι «Το Μέγαρο Μουσικής δεν πωλείται, ούτε ο πολιτισμός πωλείται». Προφανώς έχει ταυτίσει τον πολιτισμό με το «μαγαζάκι του Λαμπράκη» που έγινε δικό του αλλά με τα λεφτά του ελληνικού λαού.
Αναφερόμενος στα δάνεια, που έχει συνάψει το Μέγαρο, μιλώντας στην εκπομπή «Mega Σαββατοκύριακο», ανέφερε ότι δεν διαγράφονται, αλλά κινούνται σε βάθος 10ετίας. Πρόσθεσε ότι κάθε χρόνο γίνονται τριών ειδών έλεγχοι στα οικονομικά του.
Με απλά λόγια μας λέει ότι να πάμε να τον ξανα-ελέγξουμε σε καμιά 10αριά χρόνια κι αν υπάρχουν δάνεια να τον κατηγορήσουμε. Για το διαχρονικό και διακομματικό φαγοπότι και τα θαλασσοδάνεια δεν λέει απολύτως τίποτε. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα θα πρέπει να εγγυάται για τα δάνεια του μεγάρου.
Αναφερόμενος σε ρύθμιση, που αναμένεται να συζητηθεί στη Βουλή, εξέφρασε την ελπίδα να πραγματοποιηθεί ουσιαστικός διάλογος με όλα τα κόμματα, σημειώνοντας ότι ο ίδιος ήδη έχει επικοινωνήσει με εκπροσώπους τους προκειμένου να τους ενημερώσει.
Ο κ. Μάνος αναφέρθηκε στο δεύτερο κτίριο των 140 χιλ. τ.μ., επισημαίνοντας ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο συνεδριακό κέντρο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ικανό να φιλοξενήσει 9.000 συνέδρους με πολλές σύγχρονες υποδομές.
Τάχθηκε υπέρ ενός «ανοιχτού Μεγάρου στην κοινωνία» και κάλεσε τους πολίτες να δουν «πού πήγαν τα χρήματα». Αναφέρθηκε, επίσης, στις εκδηλώσεις με δωρεάν είσοδο προς χιλιάδες πολίτες, ενώ σημείωσε ότι κατά την τελευταία 10ετία από το Μέγαρο πέρασαν 10 εκατ. θεατές.
Σημείωσε, τέλος, ότι τα μέλη του Δ.Σ. είναι προσωπικότητες, όπως ορίζεται από το νόμο, ενώ η θέση του προέδρου είναι άμισθη.
Ο κ. Μάνος δηλαδή εργάζεται αμισθί, για το καλό του πολιτισμού και της Ελλάδας. Θα τρελαθούμε τελείως…
Η υπόθεση του Μεγάρου είναι μεγάλο σκάνδαλο και δεν πρέπει να περάσει έτσι. Η κυβέρνηση κάνει μια προσπάθεια να μην κλείσει το Μέγαρο κι εγγυάται για τα οικονομικά του χωρίς να έχει άμεσο δημοσιονομικό αντίκτυπο. Δεν μας λέει κανείς όμως πώς θα πληρωθούν τα δάνεια. Πώς θα καταβληθούν μισθοί και άλλες αμοιβές σε μουσικούς και προσωπικό. Πώς θα πληρωθούν χρέη σε εργολάβους για την κατασκευή του κτιρίου; Αφού ο προϋπολογισμός είναι ελλειμματικός κάθε χρόνο, ποιος θα καλύπτει τις υποχρεώσεις του Μεγάρου;
Και υπάρχουν και ορισμένα ακόμη θέματα. Ποιος για παράδειγμα συναίνεσε ώστε να κατασκευαστεί το νέο κτίριο 140 χιλ. τ.μ.; Έγινε κάποια έρευνα που να δείχνει ότι χρειάζεται η Αθήνα ένα τέτοιο κτίριο κι ένα συνεδριακό που μπορεί να φιλοξενεί 9.000 συνέδρους όπως λέει ο κ. Μάνος;
Κι επίσης, γιατί δεν παραιτείται το αποτυχημένο διοικητικό συμβούλιο του Μεγάρου ώστε να οριστούν άλλοι που θα νοικοκυρέψουν τα οικονομικά;
Το μπαλάκι βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης η οποία έχει πλέον την πλειοψηφία στο δ.σ. Ας κάνει το υπουργείο Οικονομικών την πρώτη κίνηση. Να διώξει όσους άσκησαν διοίκηση τα τελευταία χρόνια, να ασκήσει διαχειριστικό έλεγχο στα πεπραγμένα τους, να βρει που πήγαν τα λεφτά από δάνεια και κρατική επιχορήγηση και να αναλάβει η δικαιοσύνη εφόσον προκύψουν κατηγορίες.
Και κάτι τελευταίο. Αν θέλουν οι πολιτικοί να μην τους «κράξει» ο λαός, όταν θα κάνουν διάλογο στη Βουλή για το Μέγαρο να σκεφτούν τι περνά ο κόσμος κι αν ανέχεται τέτοια σκάνδαλα. Στο κάτω – κάτω της γραφής μπορούμε να αντέξουμε χωρίς τον… πολιτισμό του Μεγάρου. Ή εν πάση περιπτώσει μπορούμε να δεχθούμε να βάλει το κράτος πωλητήριο στο Μέγαρο. Να αναζητήσει έναν επενδυτή που θα αναλάβει την επιχείρηση και θα την κάνει κερδοφόρα. Εδώ το ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλάει τα πάντα στο Μέγαρο γιατί κολλάνε;